συμπεριφορά του, ο Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσιών Κύριλλος, δεν δίστασε να πεί πρόσφατα σε άλλους προκαθημένους, ότι "πρώτα είμαι Ρώσος" και μετά όλα τα άλλα... Από την πλευρά του-κι αφού του αφήνουν έδαφος-καλά κάνει και συμπεριφέρεται ως "αυτοκράτωρ" και ως "διάδοχος του Βυζαντίου" (χωρίς να του ανήκει η προέλευση...). Ωστόσο, το μήνυμά του για την τραγωδία του εμφυλίου πολέμου στην Ουκρανία και το αίμα που χύνεται εκεί, μόνο ως ειλικρινές δεν μπορεί να εκληφθεί από τους καλώς γνωρίζοντες την ανίκητη και άκρως διδακτική εκκλησιαστική διπλωματία. Λένε, για παράδειγμα, οι εκκλησιαστικοί παρατηρητές ότι αντί για τις "ευχές" υπέρ ειρηνεύσεως, καλόν θα ήταν να πεί δυο λόγια στον πρόεδρο Βλαδίμηρο με τον οποίο είναι κ@λος και βρακί. Τον βλέπει σχεδόν καθημερινά. Στον υπέρλαμπρο Ναό του Σωτήρος Μόσχας εκκλησιάζεται κάνοντας μεγάλους σταυρούς, τους οποίους μάλλον δεν έκανε όταν ήταν πράκτορας της στυγερής KGB. Άσχετα από τα "προσχήματα" περί των "ρωσόφωνων" της Κριμαίας και της Ανατολικής Ουκρανίας που οδήγησαν στη ρωσική παρέμβαση, υπάρχει και η ουσία...Τα ίδια έκανε και ο Αττίλας στην Κύπρο για την τουρκόφωνη κοινότητα. Ήταν τότε, που η "Αγία Ρωσία" άφησε να γίνει η εισβολή, παρά τα γλυκά μάτια και τις σχέσεις που είχε με την τότε Μόσχα ο αποκαλούμενος "εθνάρχης" Μακάριος!
Ο εκκλησιαστικός
